Er was eens, een oude, vertrouwde lada, uit 1983, zo'n vierkante, beige, 4bak met choke, ziet u hem voor u, zo ongeveer ja....
Dit ladaatje, was uniek, zowel in voorkomen, als in gebruik. Medeweggebruikers staken duimpjes omhoog op naar je, en met een glimlach stapte ik in de auto...
De eerste donkere wolken pakten zich samen boven de dappere lada, letterlijk, en de regen kwam naar binnen door het dakraam, ik stapte nog steeds in met een glimlach, maar wel met een nat achterwerk.
Daarnaast werden er steeds meer kilometers gereden met deze russische veteraan.
Op de snelweg, was het 100 max, in de 4, en niet teveel praten, want ik hoor je toch niet. De radio kon op standje max net boven het motorgeronk uitkomen, dus prima. Na een rit van 200 kilometer stapte zijn baasje kapot uit de auto, pijn in de rug, kramp in de benen, spierpijn in de armen van het immense busstuur.
De positieve geluiden van de medeweggebruikers waren nog steeds een opsteker en ik wist nog steeds te glimlachen als een boer met kiespijn.
Daarna kwam de roestduivel om de hoek kijken, en deze kreeg de lada stevig in zijn roodbruine klauwen. Ondanks de tectiel, het wijwater in de radiator en de zilveren wieldoppen.
Als nekslag kwam de grote boze overheid met een mooi plan voor oldtimers. Het huilen stond me inmiddels nader dan het lachen en het was wel duidelijk dat er een nieuwe auto moest komen.
Dan ga je zoeken, op marktplaats, autoscout, de dealers in de omgeving...
Budget ruim 3000 euro, tja wat koop je daar nog voor....
Bij voorkeur iets dat niet te zwaar is, en lekker zuinig, want iedere liter gaat door de portomonnee heen.
Vol vertrouwen een proefrit gemaakt in een Peugeot 107, fantastische auto, jong, weinig kilometers, zuinig en lekker licht, dus ook na januari weinig in de wegenbelasting. 5 deuren en een redelijke kofferbak.
Leek de perfecte keuze, tot het invoegen op de snelweg, mijn rechtervoet ging omlaag, het motorgeronk zwol aan en de auto versnelde, de 0 naar 120 ging in een hele mooie score, namelijk 17,1............dagen.
Ook de veiligheid, het rumoer, en de zenuwachtige wegligging speelden parten, dit ging hem niet worden. Laat staan de prijs, want hij was het dubbele van mijn budget.
Nu ben ik altijd groot alfa liefhebber geweest, maar tja Alfa, die heeft nogal een naam he.... roest, gescheurde koppen, duur onderhoud, verhalen vol ellende als je een beetje zoekt op google. De een nog heftiger dan de ander.
Ietwat bleek weggetrokken besloot ik dat het maar geen alfa romeo moest worden, een opel agila is een degelijke keuze.... verstandig.
Kijken, kijken, om de opel agila heenlopen, en tja, hier mist wat... een stukje emotie, een stukje gevoel.
Een seat arosa bekeken, maar ook dit leverde op google meer dan voldoende gezeur op, motorschade door bevroren Carter pluggen, relatief onzuinig, olieverbruik en kantelende zuigers. Hmm
Dan maar een suzuki alto proberen, nieuwe type, 2005. Automaat en 5 deurs, dus de kids kunnen ook mee.
Zuinig, klein, maar eigenlijk een beetje een truttenschuddertje als je het mij vraagt.
Inmiddels zijn de eisen wat aangepast, ruimte is een bepalender item, onze twee kids moeten ook meekunnen. De boodschappen ook, en als het even kan, deze drie tegelijk. Het staat zo lullig als je je kinderen in de supermarkt achter moet laten omdat de auto te klein is...
Daarna gaan kijken voor een opel astra station. Fraaie wagen, hoge km-standen is eerder regel dan uitzondering.
Een vriend van me vertelde me over de focus, en na wat speurwerk en leeswerk ben ik inmiddels razend enthousiast over de focus mk1. De wagon uitvoering.
Inmiddels ben ik zo ver, dat ik volgende week ga kijken bij een focus wagon uit 2001. 145.000km op de klok, dealer onderhouden en van de eerst eigenaar. Zover bijzonder interessant.
Nadeel is dat het een 1.6 motor is, en ik lees nogal wat nare verhalen over een hoog olieverbruik bij dit type.
Ik heb de aankooptips reeds doorgelezen, waarvoor dank overigens. En heb een afspraak gemaakt voor bezichtiging en een proefrit.
Mijn vraag aan jullie, omdat ik geen trek heb in meteen een torenhoge reparatie vanwege een nieuw blok door de olie perikelen, hoe herken ik een hoog olieverbruik.
Ik las al dat uit andere verhalen dat in dergelijke gevallen, de auto bijna tot niet rookt, en de onderkant niet vochtig is.
Hoe herken, en voorkom ik dat ik de toekomstige eigenaar wordt van een olieboot ;)
Ik lees graag jullie tips.
Dank!
Marxje
Dit ladaatje, was uniek, zowel in voorkomen, als in gebruik. Medeweggebruikers staken duimpjes omhoog op naar je, en met een glimlach stapte ik in de auto...
De eerste donkere wolken pakten zich samen boven de dappere lada, letterlijk, en de regen kwam naar binnen door het dakraam, ik stapte nog steeds in met een glimlach, maar wel met een nat achterwerk.
Daarnaast werden er steeds meer kilometers gereden met deze russische veteraan.
Op de snelweg, was het 100 max, in de 4, en niet teveel praten, want ik hoor je toch niet. De radio kon op standje max net boven het motorgeronk uitkomen, dus prima. Na een rit van 200 kilometer stapte zijn baasje kapot uit de auto, pijn in de rug, kramp in de benen, spierpijn in de armen van het immense busstuur.
De positieve geluiden van de medeweggebruikers waren nog steeds een opsteker en ik wist nog steeds te glimlachen als een boer met kiespijn.
Daarna kwam de roestduivel om de hoek kijken, en deze kreeg de lada stevig in zijn roodbruine klauwen. Ondanks de tectiel, het wijwater in de radiator en de zilveren wieldoppen.
Als nekslag kwam de grote boze overheid met een mooi plan voor oldtimers. Het huilen stond me inmiddels nader dan het lachen en het was wel duidelijk dat er een nieuwe auto moest komen.
Dan ga je zoeken, op marktplaats, autoscout, de dealers in de omgeving...
Budget ruim 3000 euro, tja wat koop je daar nog voor....
Bij voorkeur iets dat niet te zwaar is, en lekker zuinig, want iedere liter gaat door de portomonnee heen.
Vol vertrouwen een proefrit gemaakt in een Peugeot 107, fantastische auto, jong, weinig kilometers, zuinig en lekker licht, dus ook na januari weinig in de wegenbelasting. 5 deuren en een redelijke kofferbak.
Leek de perfecte keuze, tot het invoegen op de snelweg, mijn rechtervoet ging omlaag, het motorgeronk zwol aan en de auto versnelde, de 0 naar 120 ging in een hele mooie score, namelijk 17,1............dagen.
Ook de veiligheid, het rumoer, en de zenuwachtige wegligging speelden parten, dit ging hem niet worden. Laat staan de prijs, want hij was het dubbele van mijn budget.
Nu ben ik altijd groot alfa liefhebber geweest, maar tja Alfa, die heeft nogal een naam he.... roest, gescheurde koppen, duur onderhoud, verhalen vol ellende als je een beetje zoekt op google. De een nog heftiger dan de ander.
Ietwat bleek weggetrokken besloot ik dat het maar geen alfa romeo moest worden, een opel agila is een degelijke keuze.... verstandig.
Kijken, kijken, om de opel agila heenlopen, en tja, hier mist wat... een stukje emotie, een stukje gevoel.
Een seat arosa bekeken, maar ook dit leverde op google meer dan voldoende gezeur op, motorschade door bevroren Carter pluggen, relatief onzuinig, olieverbruik en kantelende zuigers. Hmm
Dan maar een suzuki alto proberen, nieuwe type, 2005. Automaat en 5 deurs, dus de kids kunnen ook mee.
Zuinig, klein, maar eigenlijk een beetje een truttenschuddertje als je het mij vraagt.
Inmiddels zijn de eisen wat aangepast, ruimte is een bepalender item, onze twee kids moeten ook meekunnen. De boodschappen ook, en als het even kan, deze drie tegelijk. Het staat zo lullig als je je kinderen in de supermarkt achter moet laten omdat de auto te klein is...
Daarna gaan kijken voor een opel astra station. Fraaie wagen, hoge km-standen is eerder regel dan uitzondering.
Een vriend van me vertelde me over de focus, en na wat speurwerk en leeswerk ben ik inmiddels razend enthousiast over de focus mk1. De wagon uitvoering.
Inmiddels ben ik zo ver, dat ik volgende week ga kijken bij een focus wagon uit 2001. 145.000km op de klok, dealer onderhouden en van de eerst eigenaar. Zover bijzonder interessant.
Nadeel is dat het een 1.6 motor is, en ik lees nogal wat nare verhalen over een hoog olieverbruik bij dit type.
Ik heb de aankooptips reeds doorgelezen, waarvoor dank overigens. En heb een afspraak gemaakt voor bezichtiging en een proefrit.
Mijn vraag aan jullie, omdat ik geen trek heb in meteen een torenhoge reparatie vanwege een nieuw blok door de olie perikelen, hoe herken ik een hoog olieverbruik.
Ik las al dat uit andere verhalen dat in dergelijke gevallen, de auto bijna tot niet rookt, en de onderkant niet vochtig is.
Hoe herken, en voorkom ik dat ik de toekomstige eigenaar wordt van een olieboot ;)
Ik lees graag jullie tips.
Dank!
Marxje
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire